Vakantie begonnen. Ik verveel me nu al. Het laatste wat ik wil, is school voorlopig... daar niet van. Over een paar weken zal dat gevoel wel weer opkomen. Niet dat ik sta te springen om aan mijn examenjaar te beginnen ofzo? Het laatste waar ik zin in heb, is dichterbij de toekomst komen. Iedere dag. Ieder uur. Ieder minuut komt het dichterbij en het maakt me bang. Straks zit je niet meer dagenlang opgesloten in je oude vertrouwde thuis en moet je de wijde wereld in. De moeder vogel moet haar vleugels weghalen en haar jonkies laten vliegen. Maar wil ik wel wegvliegen? Na mijn examenjaar ga ik eerst een jaar naar Amerika. Misschien dat ik daar dat gevoel krijg van: yes, een eigen huis! Het is alleen... je moet zoveel doen. Het is niet dat ik lui ben (oke, misschien een beetje). Maar het is meer van... het is ineens zo'n grote verantwoordelijkheid. Ik weet nog niet of ik op kamers ga, of dat ik nog thuis blijf. Dat hangt er vanaf waar ik ga studeren. Maar het ziet er naar uit dat het kamers gaat worden. En dan? Je moet rekeningen betalen, zelf boodschappen doen, het huis schoon houden (wat niet een groot probleem is bij mij eigenlijk), je moet dit en dat doen. Verzekeringen en hypotheken... Word je daar wel op voorbereid?! Wtf.
Zo, klagen kan ik weer als de beste. Maar dat is die verveling. Ik heb al meer films gezien dan dagen vakantie gehad en ik kom niet heel snel het huis uit. Maar vanaf morgen ga ik wel met een dieet beginnen. Gewoon wat gevarieerder en minder eten. En mijn moeder wil met me gaan wandelen. Ook super veel zin in. Dat heb ik altijd in de vakantie. Nergens zin meer in en dan blijf ik regelmatig meer thuis dan ik zou moeten en dan word ik nog depressiever. Gewoon niet normaal, maar ik ben gewoon liever alleen denk ik. Alleen thuis of alleen onder de mensen, dat maakt niet uit. Pffff, oke, dit heeft een klein beetje opgelucht. Wat me ook erg dwars zit, is dat ik gewoon geen inspiratie heb. Net als de vakantie begint, krijg ik een writersblock. Kijk, daar word ik al helemaal blij van. Ahum.
In ieder geval. Deze week heb ik nog zangles, is mijn vader jarig, ga ik naar Groningen met vrienden, kan ik mijn rapport ophalen en ga ik daarna zingen voor alle docenten en daar is het echt officieel zomervakantie. En dan na twee weken niets doen, ga ik naar Londen (: Zo. Nou. En nu weet ik niets meer te zeggen. Dus uh. Adieu? :3
Ik heb ook vaak last van een writersblok, maar op het moment niet (gelukkig). Als je wat vaker naar buiten gaat krijg je vast meer inspiratie.
BeantwoordenVerwijderenfilms,foto's en muziek helpen mij meestal wel om me wat beter te voelen en ik heb genoeg inspiratie alleen het komt er bij mij niet uit dat is erg frustrerend,maar daar kan ik ook niks aan doen.
BeantwoordenVerwijderenik hoop dat je het leuk gaat hebben in amerika en ik ben erg jaloers :$
veel plezier(?) in je vakantie.
<3
Dat is bij mij ook zo in de vakantie, ik ben helemaal inspiratieloos :(
BeantwoordenVerwijderen