Seriously, dude

Nee, ik heb geen foto's. Dat ten eerste. Ahum. Die komen ooit nog wel een keer, maar dat is het nadeel als je vader de computer steeds bezet houdt en je er zelf niet even snel achter kunt. En ik heb het geduld er gewoon niet voor, want die computer is zo traag. In ieder geval was dat niet de reden van deze blog. De reden is: vakantie. Het was een prachtige dag. Anderhalve week terug. Ik kwam beneden en plotseling hoor je dat je nog een keer op vakantie gaat. En die vakantie was twee dagen verder. Kortom: het was toen woensdag en vrijdag vertrokken we. Mijn broertje hoorde het pas een dag van te voren. Dus... wij weg die vrijdag. Laptop mee, want we verwachtten daar internet. Zitten wij net in het gedeelte waar geen bereik is en dus geen internet kunnen krijgen. Hoezo frustrerend?! Maaaaar er is iets wat het helemaal goed maakte. Nog nooit heb ik zoveel geschreven in een week. Dat was verrassend. Nou ja, we bleven een week in Zeeuws-Vlaanderen. We zaten echt heel dichtbij zee. Tien minuten lopen en je was er. Dus elke avond zijn we naar het strand geweest - wat natuurlijk super mooi was! Met de honden erbij natuurlijk. Ons hondensoort is niet echt... gek op water. Maar die van ons bewijst toch echt wel het tegendeel. Eentje hoor, niet de oudste. Die loopt om elk plasje heen. Maar Ayla duikt dus gewoon zee in. Dat is dan zo leuk om te zien, omdat Sandy dat absoluut niet zou doen. Hoewel ze wel een keer plotseling diep in het water stond. Dat was hilarisch! Je had haar moeten zien staan. Stokstijf stond ze daar, niet wetend wat ze nou moest doen. Geniaal! Dat waren de hoogtepunten ook van de vakantie. We deden daar geen fuck. Ik zat de helft van de dag binnen te schrijven aan het verhaal en mijn broertje zat te vervelen of op de playstation en hij baalde als een stekker dat er geen internet was. Mijn vader puzzelde wat binnen of hij viel in slaap. De enige die een bruin kleurtje had gekregen, was mijn moeder die wel naar buiten ging om van het prachtige weer te genieten. Dus hoor je haar zo: "Ja, als mensen vragen waar we geweest zijn zeg ik dat ik in Zeelandia geweest ben. En als ze dan vragen waar jullie zijn geweest dan zeg ik dat jullie in Zeeland zijn geweest." Zoiets was het. Hehe. Grappig. Not. Zij begrijpt mijn hoofd niet, want ik schrijf liever dan dat ik buiten van de zon geniet. En ik zie niet veel als de zon op mijn beeldscherm schijnt. Nu ik eraan denk... er was een parasol. Nou ja, dat kan nu natuurlijk niet meer. Hebben we nog iets bijzonders gedaan daar? Ja, we zijn naar een boulevard geweest zonder een boulevard. Ja. Precies. Dat was het. Ik kan me verder niet herinneren dat ik iets bijzonders heb gedaan. Oh, er was echt zo'n leuke jongen op het strand. Hij ging net met een paar anderen Volleyballen. Helaas heb ik hem daarna niet meer gezien, ahum. Ik weet het. De laatste avond nog uit eten geweest en de volgende ochtend naar huis. Mijn vader zijn zonnebril vergeten die uit de middeleeuwen is, maar toch weer in is. Zo zie je maar weer, als je iets lang genoeg bewaard, komt het wel weer in de mode. Net als zijn leren jas. Nou ja, reis naar huis zo'n vier uren lang en eindelijk weer internet... Deze vrijdag terug gekomen. Heb ik nog iets te lullen? Nee. Over twee weken weer school. Laatste dit jaar... Oke, nu ga ik onzin uitkramen. See ya laterrrr!

Day one; foto's

Ja, ik heb alleen foto's van dag een op mijn mobiel staan, en dan nog niet eens alles volgens mij. Maar ik wilde toch al wel graag wat erop zetten. Dus hier een paar foto's van dag een. In deze post kunnen de komende tijd meer komen te staan en ik zal voor elke dag een aparte post doen. Vind ik wat overzichtelijker (:

Aankomst. We waren hier al van het vliegveld af en we kwamen aan bij dit treinstation. Vraag me niet om de naam, ik heb geen idee. In ieder geval niet King's Cross.

 Hotelkamer waar we zaten. Het was niet een grote, maar wel een gezellige. En wie zit er nou in Londen de hele dag op de hotelkamer? Nou, wij niet :3

Uitzicht vanuit ons raam. Hierna heb ik niet meer naar buiten gekeken, want het is niet zo interessant. Buiten het feit dat het toch wel Londen is.

London Eye. En als je goed kijkt, zie je de Big Ben er ook bij. Klein, maar mijn stomme mobiele camera is ook niet alles. Ik moet nog steeds een nieuwe, maar goed. Blij dat mijn vader nog een fatsoenlijke camera heeft.

Nog een shot van de London Eye, maar dan een stukje verderop (:

Een of ander belangrijk gebouw volgens mij. Ik onthoud niet echt alles. Als je het weet, mooi voor jou. Ik hoef het niet te weten, anders had ik het wel onthouden (:

En natuurlijk heb je hier die geweldige bussen! Dit is een nieuwere versie natuurlijk, maar de oude versie hebben we ook gezien! Die je ook in Harry Potter drie ziet als hij wordt opgehaald, alleen dan wel rood eh? En kijk eens wat er op de bus staat? Ja, Harry Potter!

Hello cheerio, I'm so sorraaaay

De meest belachelijke titel ooit, maar zeg nou zelf: je weet toch meteen dat het over Londen gaat? Of niet? Nou, daar gaat het dus wel over. Hier komt een (niet zo'n) avontuurlijk verhaal van een meisje - ik dus - die een paar dagen naar Londen ging met het gezin. Lees onder gezin: vader, moeder en bokito broertje. En de honden zaten (zitten op dit moment nog steeds) in een hondenhotel. Als eerste wilde ik toch wel deze post schrijven, zodat ik dat niet meer hoef te doen. Ik heb natuurlijk al uitgepakt etc en meegeholpen met boodschappen doen. En nu ga ik jullie vertellen over Londen!

De eerste dag was dinsdag twee augustus. We vertrokken rond half negen in de auto naar Schiphol. Leuk en aardig, meteen bagage dumpen daar (Mijn vader is Goldmember bij KLM en dus kregen we voorrang met bagage als het eruit komt rollen. Hoewel ze dat niet deden. Assholes.) en daarna moesten we een tijdje wachten tot ons vliegtuig kwam. Na lang in de rij te hebben gestaan bij Gate D18 konden we het vliegtuig binnen en moesten we nog wachten op twee mensen die besloten ietsje later te komen. Daarna konden we niet direct weg. Toen we na vijftig minuten vliegen boven Londen waren, moesten we blijven cirkelen omdat er meerdere vliegtuigen waren die wilden landen. Waar lul ik eigenlijk over, dit is totaal niet interessant. In ieder geval. Wij komen aan in Londen. We nemen na een tijdje de taxi naar het hotel. Eerste reactie van mijn moeder en mij? Wij schrokken ons dood toen de man links ging rijden. Ahum, ja, we kwamen er iets later achter dat ze daar aan de verkeerde kant rijden. Nee, we waren niet de slimsten. Dus we komen aan bij ons hotel. Het eerste wat er gebeurd is dat de deur wordt geopend door zo'n vage man die daar werkt en pakt onze koffers. Hij zet ze in zo'n awesome karretje die je ook bij Zack and Cody hebt (ja, daar denk ik weer aan) en we checkten in. Het is dus een vijf sterren hotel waar we in zaten en dat was ook wel te merken. Luxe joh. We kregen een kamer, wat uitpakken en opfrissen na de reis en toen zijn we Londen in gegaan. Ik weet niet meer precies hoelaat, maar ik denk zo rond twee uur of drie uur. Eigenlijk weet ik nu al niet meer wat we allemaal hebben gedaan. Gosh wat slecht. Veel foto's heb ik niet genomen, dat heeft mijn vader gedaan. Euhm, de eerste dag hebben we eigenlijk gewoon wat rondgelopen en uit eten geweest. De tweede dag gingen we met zo'n tourbus door Londen. Al best wel vroeg. O ja, het ontbijt daar is echt geweldig. De rest van de dag hoef je niets meer. Ik in ieder geval niet. Je had mijn broertje moeten zien eten die ochtenden daar. Niet normaal. Ik heb niet warm gegeten als in gebakken ei met spek en warme vieze pap drap en vette worstjes. Nee, ik denk dat ik dan geheid over mijn nek was gegaan. Ik heb overigens ook niet echt goed geslapen in die hotelbedden. Gosh, ik ben blij als ik in mijn eigen bedje kan kruipen vannacht. Ik dwaal weer af. Dus we gingen touren. Druk en interessant. We kregen interessante feitjes te horen over Londen en ze vertelden iets over de ziektes die er waren en de ratten en bla bla bla. We stapten uit bij de Tower Bridge (niet te verwarren met de Londen Bridge, dat is die lelijke kale. de tower bridge is die met twee torens) en keken daar wat rond. En daar was dus ook een entertainer zeg maar. Je hebt wel van de levende standbeelden? Dit was niet een levend standbeeld. Maar hij had geen hoofd (dus hoofd onder shirt en met ijzerdraad hing er een hoedje en een bril boven zijn kraag, net echt!). Ik wilde dus heel graag geld geven, dus mijn vader drukt een muntje van twee pond in mijn handen. En zo kinderlijk als ik ben, durfde ik niet meer. Uiteindelijk met kleine stapjes naar de man toegelopen en gooide het muntje in het potje. Hij steekt zijn hand uit om mijn hand te schudden en trekt die vervolgens naar zich toe om er een kus op te drukken. Omfg, dat was het eerste wat in me opkwam. Er zat wel een shirt tussen, haha. Maar dat was wel een van de dingen die ik het leukst vond van Londen! De hoofdloze man, haha. En uiteraard ben ik gewoon verliefd op het accent die die mensen daar hebben. Ik wil dat ook! Nou ja, daarna weer de bus gepakt en wat rondgereden. Bovenin de dubbeldekker bus en dan gaat hij echt heel snel en die wind... het is gewoon geweldig om daar te zitten! Het verkeer is wel erg druk. Er was niet ontzettend veel snelheid tussendoor, maar die ene keer was natuurlijk genieten! Dus we tourden nog wat rond, niet echt wetend waar we gingen uitstappen. Ik ging nog een Waterstones binnen (DE MEEST GEWELDIGE BOEKENWINKEL OOIT!), maar ik kon niets vinden, want ondertussen was ik kotsmisselijk, draaierig en moe. Wat na het eten wel overging hoor, daar niet van. Na het eten nog wat rondgekeken en gezellig gedaan. Die donderdag gingen we met de metro door half Londen heen, want mijn broertje wilde heel graag het Wimbeldon stadion ding zien. Dus daar hebben we een rondleiding gehad met regen. Wat de enige dag was met regen trouwens. Veel zon gehad en mijn schouders zijn zo verbrand. Ze doen nog pijn vanaf dag twee daar. Nou ja, nu jeuken ze constant. Ook irritant. Nadat we naar het Wimbeldon gedoe waren geweest, zochten we weer een Waterstones op en daar vond ik het boek wat een vriendin graag wilde en ik vond zelf nog vier boeken. Onder andere the Hungergames. Binnenkort zet ik recencies neer, omdat ik dat wel leuk vind. De meeste tijd van de avonden besteedden we aan het lounchen bij de bar daar en dat was ook wel leuk en gezellig. De laatste dag in Londen besloten we (omdat we geen plannen hadden) gewoon het centrum in te gaan bij Piccadilly Circus. En daar vonden we de ... ja ja... M&M WORLD WINKEL! De enige in Europa! Die winkel is in een woord: GEWELDIG! Echt, vier verdiepingen allemaal kleurtjes en blije kinderen. Onder andere ik met mijn Starbucks, haha. Ik vermaakte me wel daar. Nou ja, we dwaalden nog wat rond en ik wilde weer naar the Waterstones omdat ik nog wat vakantiegeld overhad. Weer vier boeken gekocht (er waren acties etc, dus niet dat ik super rijk ben haha). En ik kocht nog een tas en nog een van de dagen ervoor had ik nog een souveniertje. Toen ik ook thuiskwam zag ik dat mijn rekening niet veel soeps is op het moment. Gauw een nieuw baantje zoeken! Nouja, en vandaag was het zes uur opstaan (na drie en een half uur wakker gelegen te hebben) en ontbijten en weg naar het vliegveld. En nu ben ik weer thuis. Foto's komen nog met wat beschrijvingen erbij! Ik ben bang dat ik deze post kwijtraak als ik nu vanalles ermee ga doen, haha (: En ik moet mijn vaders foto's nog inpikken, want ik heb zelf namelijk niet zoveel gemaakt.

Enne, respect dat je dit allemaal hebt gelezen! Dit was mijn vakantie zo'n beetje. Het hoogtepunt dan in  grote lijnen. Er waren nog wel kleine dingen zoals een arrogant klein kind in de metro die me vet raar aan keek toen die metro wegreed. Dus ja, het was gewoon super geweldig! Mijn vader wil misschien (NOG NOG NOG) nog een weekje weg naar Brabant, dus ik zie wel of ik nog meer te vertellen heb later. See ya!