Seriously, dude

Nee, ik heb geen foto's. Dat ten eerste. Ahum. Die komen ooit nog wel een keer, maar dat is het nadeel als je vader de computer steeds bezet houdt en je er zelf niet even snel achter kunt. En ik heb het geduld er gewoon niet voor, want die computer is zo traag. In ieder geval was dat niet de reden van deze blog. De reden is: vakantie. Het was een prachtige dag. Anderhalve week terug. Ik kwam beneden en plotseling hoor je dat je nog een keer op vakantie gaat. En die vakantie was twee dagen verder. Kortom: het was toen woensdag en vrijdag vertrokken we. Mijn broertje hoorde het pas een dag van te voren. Dus... wij weg die vrijdag. Laptop mee, want we verwachtten daar internet. Zitten wij net in het gedeelte waar geen bereik is en dus geen internet kunnen krijgen. Hoezo frustrerend?! Maaaaar er is iets wat het helemaal goed maakte. Nog nooit heb ik zoveel geschreven in een week. Dat was verrassend. Nou ja, we bleven een week in Zeeuws-Vlaanderen. We zaten echt heel dichtbij zee. Tien minuten lopen en je was er. Dus elke avond zijn we naar het strand geweest - wat natuurlijk super mooi was! Met de honden erbij natuurlijk. Ons hondensoort is niet echt... gek op water. Maar die van ons bewijst toch echt wel het tegendeel. Eentje hoor, niet de oudste. Die loopt om elk plasje heen. Maar Ayla duikt dus gewoon zee in. Dat is dan zo leuk om te zien, omdat Sandy dat absoluut niet zou doen. Hoewel ze wel een keer plotseling diep in het water stond. Dat was hilarisch! Je had haar moeten zien staan. Stokstijf stond ze daar, niet wetend wat ze nou moest doen. Geniaal! Dat waren de hoogtepunten ook van de vakantie. We deden daar geen fuck. Ik zat de helft van de dag binnen te schrijven aan het verhaal en mijn broertje zat te vervelen of op de playstation en hij baalde als een stekker dat er geen internet was. Mijn vader puzzelde wat binnen of hij viel in slaap. De enige die een bruin kleurtje had gekregen, was mijn moeder die wel naar buiten ging om van het prachtige weer te genieten. Dus hoor je haar zo: "Ja, als mensen vragen waar we geweest zijn zeg ik dat ik in Zeelandia geweest ben. En als ze dan vragen waar jullie zijn geweest dan zeg ik dat jullie in Zeeland zijn geweest." Zoiets was het. Hehe. Grappig. Not. Zij begrijpt mijn hoofd niet, want ik schrijf liever dan dat ik buiten van de zon geniet. En ik zie niet veel als de zon op mijn beeldscherm schijnt. Nu ik eraan denk... er was een parasol. Nou ja, dat kan nu natuurlijk niet meer. Hebben we nog iets bijzonders gedaan daar? Ja, we zijn naar een boulevard geweest zonder een boulevard. Ja. Precies. Dat was het. Ik kan me verder niet herinneren dat ik iets bijzonders heb gedaan. Oh, er was echt zo'n leuke jongen op het strand. Hij ging net met een paar anderen Volleyballen. Helaas heb ik hem daarna niet meer gezien, ahum. Ik weet het. De laatste avond nog uit eten geweest en de volgende ochtend naar huis. Mijn vader zijn zonnebril vergeten die uit de middeleeuwen is, maar toch weer in is. Zo zie je maar weer, als je iets lang genoeg bewaard, komt het wel weer in de mode. Net als zijn leren jas. Nou ja, reis naar huis zo'n vier uren lang en eindelijk weer internet... Deze vrijdag terug gekomen. Heb ik nog iets te lullen? Nee. Over twee weken weer school. Laatste dit jaar... Oke, nu ga ik onzin uitkramen. See ya laterrrr!