Little red riding hood

Er was eens een meisje die naar haar grootmoeder ging om koekjes te brengen. Koekjes? Waarom koekjes? Waarom geen kaasknabbels? Of van die lekkere wafels? Little red riding hood werd ze genoemd, omdat ze altijd een prachtige rode cape droeg. En toen was er plots die wolf. Hij wilde haar van het pad afhalen om vervolgens op te eten. Waarom stal hij gewoon niet die koekjes en at die op? Dat had hem waarschijnlijk gespaard van de dood, omdat de jager hem open sneed en in een put gooide met stenen in zijn maag. Maar in sprookjes gebeurt dat altijd. Degenen die aan de goede kant staan (wat is nou de goede kant?) winnen en de bad guys gaan of dood of gaan de cel in of belanden in een put. No mercy, maar de sprookjes leren ons wel wijze lessen dan alleen een grappig verhaal vertellen hoe de wolf uiteindelijk zijn verdiende loon krijgt. Er is altijd wel iets magisch geweest aan sprookjes. Alles komt altijd goed, maar dat is het minder leuke deel van sprookjes. Natuurlijk is het wel leuk, want je krijgt altijd een glimlach als alles zo rozenrood afloopt. In het echte leven zal het niet zo aflopen. Dat heb ik de laatste tijd wel gemerkt. Maar dat weerhoudt me er niet van om ze niet te lezen en weer weg te dromen in mijn eigen sprookje. Wat is nou probeer te vertellen? Geen idee, ik ben een gecompliceerd persoon en probeer van beide kanten te bekijken hoe iets in elkaar steekt. Chaotisch, dat ben ik ook. Een liefhebber van boeken en ze zelf schrijven. Iemand die muziek maakt en de hele dag zingt als ze vrolijk is. Of die kan schreeuwen van ellende als niets meewerkt. Klinkt vast wel bekend in de oren eh? Gewoon weer een gecompliceerde puber die alweer een nieuwe blog begint om te klagen en al haar inspiratie kwijt wil kunnen. Geen mode, nee, daar ben ik niet zo'n fan van. Maar als ik nieuwe kleren heb, kan het nooit kwaad om even een foto te plaatsen. Maar ga daar maar niet vanuit. Liever laat ik jullie mijn geklaag aanhoren en beginnende verhalen die al meteen eindigen na een paar zinnen. Gedichten, songteksten? Sprookjes misschien. Blue sky fairytale. Dat is het gewoon. Denk maar aan een warme zomerdag midden in het bos. Een groene bladerdek boven je waardoor de sfeer en alles groen kleurt. Hoe het zonlicht er doorheen probeert te breken en er uiteindelijk maar drie doorheen komen per seconde. Denk aan de wind die lichtjes waait en met je haren speelt en de geuren... denk aan de geur van lavendel. Of dat het net heeft geregend. Allerlei bloemen verspreiden hun geuren en laten je genieten van alles om je heen. Alles lijkt opeens een stuk beter.