Vermoeid sjok ik naar de fietsenstalling. Ik laat even een harde zucht horen als ik zie dat mijn fiets weer omgegooid is door medefietsers. Ik buk en raap mijn fiets op die met een paar horten en stoten meegeeft. Niet veel later kom ik veilig uit de drukte en fiets ik naar huis. Hoewel fietsen? Mijn ketting was eraf gegaan, dus eigenlijk stepte en liep ik naar huis. Blijkt mijn ketting gebroken te zijn. Een maandagmiddag die al zo lang had geduurd door popkoor. Om half zes kom ik thuis aan en meldt vermoeid dat mijn ketting er weer afligt en ik ga zitten. Nadenkend over wat ik allemaal nog moet doen. Moe word ik al als ik eraan denk.
School. Klinkt bekend niet? Ik heb het gehad. We moeten zoveel doen de laatste weken. We moeten allemaal verslagen, praktische opdrachten en betogen inleveren. Leesverslagen en pta's maken. Presenteren. Leren leren leren voor de laatste toetsen van het jaar om je cijfer nog te behouden of op te halen. Ik word er helemaal gek van. Ik kan het allemaal niet meer opbrengen. Maar vandaag ga ik voor het eerst echt uitstel vragen en dat ik nog niet langer dan een dag. Ik krijg steeds mijn dingen wel op tijd af, maar het is zo veel dat je gewoon constant bang bent dat je het niet af krijgt. Ik probeer mijn huiswerk allemaal vooruit te maken zodat ik me daar geen zorgen over hoef te maken, maar dat lukt ook niet altijd. Het is gewoon zo vreselijk altijd de laatste weken. Zo erg dat ik spontaan verlang naar de vakantie. Dat gebeurt niet vaak, omdat ik me heel snel verveel.
Enne, jullie kunnen previews lezen van een recent nieuw verhaal van mij bij het kopje Northern star. Dat verhaal moet me maar ontspanning bieden in de lessen en buiten de lessen, als ik tijd heb. Nou, ik moet zo maar weer naar school. Tot 15:20 daar zitten en dan kranten lopen (wat per 1 juli als het goed is afgelopen is eindelijk voor mij) en daarna bezig met mijn uitgestelde betoog voor maatschappijleer en wiskunde huiswerk en frans leren. Daaag!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Reacties worden gewaardeerd! :3