Eh, dat was het?

Ten eerste wil ik even zeggen dat vandaag een top dag was! Op één of andere manier bleef mijn humeur - nou, Nederlands was het dieptepunt, maar daar hebben we het maar niet over verder - beter en beter worden. Ik kreeg op mijn geschiedenis herkansing van de vorige periode een 6,7 terug, kreeg complimenten over mijn verhaal, kreeg te horen dat ik morgen twaalf uur vrij ben, heb mijn pws af sinds woensdag, had een sollicitatiegesprek die redelijk ging (waar ik op terug kom), sportoriëntatie was voor het eerst leuk en vandaag kreeg ik een telefoontje die ik morgen weer krijg omdat ik er niet was. Mijn dag... was top!

Maar om even op dat sollicitatiegesprek terug te komen. Dinsdag kreeg ik in de Lawei (we hadden een optreden, die dag was ik vrij van school) een telefoontje van iemand van de C1000 dat ik op sollicitatiegesprek mocht komen vandaag! Ik echt super blij, want daar had ik eigenlijk een beetje op zitten wachten. Dus na sportoriëntatie razendsnel naar huis, douchen en ik kon direct die kant weer op naar de C1000 op tien minuten fietsen afstand. Ik liep helemaal niet zenuwachtig (heel raar, misschien door mijn goede humeur) naar de servicebalie en ze wisten direct dat ik voor de sollicitatie kwam. Ik even wachten en mocht meekomen naar een klein, donker kamertje ergens achter de servicebalie (nou ja, niet heel donker hoor! Ze deed de lichten aan!) en ik mocht gaan zitten (logisch). Het gesprek duurde hooguit zeven minuten. Niet langer. Waarschijnlijk wel korter. Niet normaal, ik had echt iets spectaculairders verwacht, maar stiekem denk ik altijd veel groter dan ik zou moeten doen. Dat leidt tot dit soort teleurstellingen. Het ging redelijk, was minder erg dan ik had gedacht en maandag krijg ik te horen of ik ben aangenomen. Ik hoop natuurlijk van wel! Wat extra geld voor Amerika is niet mis.

En dat brengt me bij een ander onderwerp. Dat telefoontje was van Travel Active. Alleen ik was net twee seconden weg toen ze belden en ze wilden per se mij aan de telefoon hebben. Dus morgen bellen ze weer. Morgen ga ik als een speer naar huis, want ik heb een vermoeden waar het over zou kunnen gaan. Iets waar ik heel erg naar uit kijk! Een gastgezin.

In ieder geval, hebben jullie een keer gesolliciteerd? En hoe ging dat?
(Morgen vertel ik jullie alles over het telefoontje die te wachten staat!)

Bron